شاید شما هم دوست داشته باشید با جریانی که در جهان به سمت آخرالزمان حرکت می کنه
اطلاعاتی در باره مردم آخر الزمان داشته باشید...
 
بخشی از اخلاق و عمل مردم دوره آخرالزمان رو در روایتی از پیامبر اکرم ص براتون  می گذارم:

واقعا قابل تامله... مخصوصا با توجه به روایتی که می فرماید در آخرالزمان نگه داشتن دین و ایمان مثل نگه داشتن گدازه آتش در دست هست..

باسلام به همه دوستان و مهمونای
حتما به یاد ما هم بودین دیگه
با امید قبولی روزه و نمازهاتون

بعد از 7 سال شکست!
امشب خیلی اتفاقی و عجیب یاد یکی از دوستام افتادم..مثل همیشه نبود
مثل یک تلنگر!

رفته بودم بالای صندلی، همون صندلی قرمزی که 7 سال پیش خریدم
که یک دفعه پایش شکست اما عجیب بود که نخوردم زمین و خداروشکر مشکلی پیش نیومد
شاید بگی که چی حالا یه صندلی بوده دیگه
درسته خودش چیزی نبود اما خاطره هایی که این صندلی برام تداعی می کرد..

وقتی می خواستم بخرم خیلی برام مهم بود که عین صندلی اون باشه
مرتضی رو میگم
یکی از بهترین همراهام تو زندگی هر چند برای یکی دو سال اما یه عمر بود
آخه مرتضی هم یه صندلی داشت عین همین صندلی که امشب شکست
رنگش هم مثل همین قرمز بود
خیلی صندلی راحتی بود

یه ماه رمضون بود که رفته بود تبلیغ اون هم اولین تبلیغش
که دیگه برنگشت..
چه حالی داشتم و چه حالی داشتند تمام کسایی که می شناختنش..
امسال محرم رفتم همون جایی که از کوه افتاده بود ..

بخاطر اینکه همیشه بیادش باشم یه صندلی عین صندلی مرتضی گرفته بودم
امشب وقتی شکست انگار دل منم شکست
نشستم به صندلی نگاه کردن..
نه به صندلی که انگار داشتم به مرتضی نگاه می کردم وقتایی که روی صندلیش می نشست
کتاب دیوان مولانا رو باز می کرد و برام شعر می خوند

با خودم گفتم درسته که هر چیزی یه عمری داره
اما نکنه معنای این شکستن این باشه که دیگه مرتضی هم تو دلم ...
نه!!
مرتضی ؛ امشب برات دعا می کنم که بدونی هنوزم بیادتم
مخصوصا وقتایی که  میرم حرم حضرت معصومه (س) ...

اینو هم بدون خیلی دلم برات تنگ شده..

دلم دارد نجوا می کند
نه الان، که خیلی وقت است..
می خواهد شعر بگوید
میدانم اگر صدایش به گوش عالم برسد، همه عالم محزون می شوند..

کمی با دلم خلوت می کنم
به من نگاه می کند
با چشمانش غم عالم را نشانم می دهد
و من به او لبخند می زنم
و چشمانم را به نشانه تایید آرام بر هم می زنم
دلم هم با من لبخند می زند

اون الان می تواند داد بزند و من هم اجازه می دهم صدایش را همه بشنوند
خدا هست..
خلیفه خدا هم هست..
آنها می بینند..

اینک همه می بینند که من به همراه دلم می خندیم

اما شعرهایی که دلم برایم گفت..
کمر کوه را می شکند..
حالا من هم باید داد بزنم
خدا هست..
خلیفه خدا هست..
آنها می بینند..

این روزها تنها چیزی که آرامم می کند حرف زدن با شهید گمنام است...
تنها چیزی که به من انگیزه می دهد خواندن خاطرات شهید چمران و شهید بابایی و .. است..
خدایا اگر نداشتم این موهبت را
چه بر سرم می آمد؟!
برای تو که شاید در این بحبوحه های دنیا، روحت آزار می بیند
گزیده هایی از نجواهای شهید چمران را می گذارم..

ای مادر؛
هنگامی که فرودگاه تهران را ترک می گفتم تو حاضر شدی و هنگام خداحافظی گفتی:
«ای مصطفی من تو را بزرگ کرده ام، با جان و شیر خود تو را پرورش دادم و اکنون که می روی از تو هیچ نمی خواهم و هیچ انتظاری از تو ندارم، فقط یک وصیت می کنم و آن این که خدای بزرگ را فراموش نکنی.

ای مادر، بعد از بیست و دو سال به میهن عزیز خود باز می گردم و به تو اطمینان می دهم که در این مدت دراز حتی یک لحظه خدا را فراموش نکردم.
عشق او آنقدر با تار و پود وجودم آمیخته بود که یک لحظه حیات من بدون حضور او میسر نبود.
خوشحالم ای مادر، نه فقط به خاطر اینکه بعد از این هجرت دراز به آغوش وطی برمی گردم بلکه به این جهت که بزرگترین طاغوت جهان کشته شده و ریشه ظلم و فساد برافتاده و نسیم آزادی و استقلال می وزد.

اى درد اگر تو نماینده خدایى که براى آزمایش من قدم به زمین گذاشته‏اى تو را مى‏پرستم، تو را در آغوش مى‏کشم و هیچ‏گاه شکوه نمى‏کنم.
بگذار بندبندم از هم بگسلد، هستیم در آتش درد بسوزد و خاکسترم به باد سپرده شود؛ باز هم صبر مى‏کنم و خداى بزرگ را عاشقانه مى‏پرستم.
اى خدا، این آزمایش‏هاى دردناکى که فرا راه من قرار داده‏اى؛ این شکنجه‏هاى کشنده‏اى را که بر من روا داشته‏اى، همه را مى‏پذیرم.
خدایا، با غم و درد انس گرفته‏ام. آتش بر من سلامت شده و شکست و ناملایمات، عادى گشته است.
خطر و مرگ، دوستان صادق من شده‏اند. از ملاقاتشان لذت مى‏برم و مصاحبتشان را آرزو مى‏کنم.
خدایا، کودک که بودم از بلندى آسمان و ستارگان درخشنده‏اش لذت مى‏بردم، اما امروز از آسمان لذت مى‏برم زیرا بدون آن خفه مى‏شوم؛ زیرا اگر وسعت و عظمت آن از شدت درد روحیم نکاهد دیگر خفه مى‏شوم.

چند دقیقه وقت گذاشتن برای خواندن نجوای دلی که زبان دل همه ماست موجب آرامش خودمون میشه...
ادامه مطلب

فکر می کنم هنوز پست قبلی جای توضیح و تبیین داشته باشه. بخاطر اینکه عمق مطلبش زیاده و متنش کم!
اما گذاشتم بمونه تا بیشتر از نظرات شما استفاده کنم.. بالاخره یه چیزی هم به ما میرسه...  بگذریم

کلیپ تصویری در ادامه مطلب
ادامه مطلب

توی کلاس از بچه ها پرسیدم
اسم امام اولمون رو کی بلده؟
همه گفتن.. امام علی ع
پرسیدم اسم پیامبرمون رو کی بلده؟
همه گفتن.. حضرت محمد ص
پرسیدم اسم دختر پیامبرمون چی بود؟
همه گفتن.. حضرت فاطمه..حضرت زهرا..
پرسیدم امام علی با کی ازدواج کرد؟
همه گفتن.. با حضرت فاطمه ... با حضرت زهرا..
پرسیدم خوب حضرت علی و حضرت فاطمه چند تا بچه داشتند؟
بازم همه با هم گفتن چهار تا ...

حتما براتون پیش اومده وقتی کسالت پیدا می کنین (که انشاالله براتون پیش نیاد دیگه)
چقدر یاد روزایی می افتین که حالتون خوب بود و می تونستین به همه کارهاتون سروقت و خوب برسین
و چقدر آدم غصه می خوره وقتی این نعمت های خوب رو برای یه مدت کوتاهی نداره،
و چقدر بیشتر غصه می خوره وقتی قراره که دیگه اون نعمت رو نداشته باشه...
اینجور وقتا با خودمون که خلوت می کنیم یه قولایی به خودمون می دیم
میگیم خدایا اگه خوب بشم دیگه این کار و نمی کنم
خدایا اگه خوب بشم قول میدم بابا و مامان دیگه از دستم ناراحت نشن
خدایا اگه خوب بشم قول میدم دیگه روزای شهادت ائمه ...
خدایا اگه خوب بشم قول میدم اخلاق بهتری داشته باشم
هر کار اشتباهی که به نظرمون میاد که تو زندگیمون داریم میاد جلوی چشامون
به خدا میگیم خدایا همه رو می گذارم کنار ها.. فقط یه کاری کن ..
حالا اگه اون نعمتی که از دست میدیم مربوط به دلمون باشه، فقط خودمون بدونیم و خدا..
چی میگیم..
چی بگم که چند وقته از محضر بانوی کرامت دورم..
خیلی دلم برای حرم حضرت معصومه تنگ شده
خدایا...

کمی به این فکر کن:
رفیق پیدا کردن سخت نیست نگه داشتنش سخته..
و این:
خوب بودن سخت نیست خوب موندن سخته..
هر کدوم از این دو جمله کلی حرف داره. اما من می خوام یه جمله دیگه هم اضافه کنم البته نه از خودم،
کار خوب انجام دادن هنر نیست قبول شدنش مهمه *

خیلی وقتا اونقدر حواسمون به انجام دادن کارهای خوب پرت میشه که دیگه از اصل قضیه جا می مونیم که اصلا این همه خوب برای ما فایده هم داره یا نه!
تعجب نکن. نمی خوام بگم از همین الان هر چی خوبی داری بزار کنار به قبولیش فکر کن، نه!
همه رو داشته باش اما به این هم فکر کن که چیکار کنیم که همه اش قبول هم بشه
اونوقت برگ برنده دست خودمونه
فکرش رو بکن اگه حتی یکی از این همه واجباتی که انجام میدیم بخواد قبول بشه برای ما بسه...
خوب حالا چند تا چاشنی رو اگه به کارهامون اضافه کنیم کارهامون رنگ و بوی خدا می گیره اونوقت به قبولی نزدیک تره!
یکی اینکه به خودمون یاد بدیم که "فقط برای خدا" یعنی چی! یعنی خدا شریک خوبیه.اگر براش تو هر چیزی یه شریک گذاشتی  همه سهم خودش رو هم به شریکش میده میگه من اینجوری نمیخوام... (1)
یکی دیگه اینکه به خودمون یاد بدیم وقتی به محبوبمون هدیه ای میدیم، کاری نکنیم که ناراحت بشه و دیگه هدیه مون پیشش ارزشی نداشته باشه، آخه اونوقت دیگه هدیه مون قبول نیست..(2)
و مهم تر از همه، تا اینجا گفتم که اینو بگم: (فک کن دارم توی گوشت میگم )
ببین، باید به خودمون یاد بدیم که وقتی به خدا گفتیم هر چی تو بگی...یعنی خدایا هر چی تو بگی..
اینجاست که حواسمون گاهی پرت میشه. آخه خدا یه عده رو انتخاب کرده و از ما خواسته که همونطور که به خودش گوش میدیم، به اون ها هم گوش بدیم. و اون یه عده که گفتم، باز از ما خواستن اگه ما بین شما نبودیم، اگر کسی پیدا شد که این شرایط رو داشته باشه باید بهش گوش بدین ها..(شرایطش رو میگم حالا اصل مطلب رو داشته باش)(3)
اگه اینجا بگی نه، یعنی هنوز به خودت یاد ندادی که خدایا هر چی تو بگی..
اینم بگم اونقدر این آخری مهم بود که امام رضا (ع)بخواد سرش رو از کجاوه بیرون کنه و بگه:
بشرطها و شروطها و انا من شروطها...
-------------------------
1. اخلاص
2. تقوا
3. ولایتمداری
* این جمله مفهوم سخن امام علی ع بود..

داشتم به این فکر می کردم