گاهی اینطور میشم..وقتی یه شعری یه متنی رو می خونم که خیلی با دلم بازی می کنه دلم باهاش همراه میشه
بخاطر همین گاهی به همون سبک من هم چند بیت شعر یا چند خط متن با دلم می نویسم
وقتی داشتم این شعر رو می خوندم دلم توی حال و هواش گیر کرد و باهاش همراه شدم و چند بیت هم با دلم سرودم

شعر اول از سید مهدی نژادهاشمی (م.شوریده)
مـا گـرفتـار نـان و او آفـاق
این کجا،آن کجا... سه تا نقطه
کاش می شد دو بال معراجی
تـا خدا پا به پا... سه تا نقطه
دشت هایی پـر از شقایق ها
جای پای خدا... سه تا نقطه
شهد شیرین بوسه ای گیرا
تاخدا، تا فنا... سه تا نقطه
زنـدگـی پـشـت آخـریـن لبخند
ختم این ماجرا... سه تا نقطه

شعر دوم هم نوای دل من:

ما چیکار کردیم برای نزدیک شدن به روش و سیره ایشون؟
همینکه در هیئات عزاداری رفتیم و اشک ریختیم و سینه زدیم بسه؟
یا باید شیعه امام صادق بودن توی زندگی مون دیده بشه و هر کی ببینه بفهمه که ما شیعه امام صادق علیه السلام هستیم.

یه داستان کوچیک:

هشام از یاران امام صادق علیه السلام بود که یه بار داشت با شخصی مناظره می کرد و توی مناظره ظاهرا کمی برآشفته شد. اون شخصی که با هشام مناظره می کرد گفت: هشام مولای تو {امام صادق علیه السلام} با ما اینگونه که تو سخن می گویی سخن نمی گوید ایشان حرف ما را کاملا گوش می دهد و با متانت و آرامی با ما استدلال می کند...
که بعد از این هشام خدمت امام صادق علیه السلام می رسن و داستان رو نقل می کنند و امام هم راه و روش مناظره و مسائل علمی مورد نیاز ایشون رو بهشون یاد می دن..

این نشون میده که ما که منتسب به ائمه هستیم و شیعه باید خیلی حواسمون جمع باشه که درست رفتار کنیم! و سیره زندگانی مون شبیه ائمه باشه.
مهمترین نکته ای که الان به نظرم می رسه اینه که بدونیم چرا گفته میشه "شیعه جعفری"! برای اینکه به جواب برسیم خلاصه جامعی از زندگی امام صادق علیه السلام رو براتون آماده کردم که می دونم اونقدر براتون اهمیت داره که حداقل این خلاصه رو از امامون بدونیم: البته در ادامه مطلب..
 
ادامه مطلب

شاید شما هم دوست داشته باشید با جریانی که در جهان به سمت آخرالزمان حرکت می کنه
اطلاعاتی در باره مردم آخر الزمان داشته باشید...
 
بخشی از اخلاق و عمل مردم دوره آخرالزمان رو در روایتی از پیامبر اکرم ص براتون  می گذارم:

واقعا قابل تامله... مخصوصا با توجه به روایتی که می فرماید در آخرالزمان نگه داشتن دین و ایمان مثل نگه داشتن گدازه آتش در دست هست..

باسلام به همه دوستان و مهمونای
حتما به یاد ما هم بودین دیگه
با امید قبولی روزه و نمازهاتون

بعد از یه مدتی که از اینترنت دور بودم..

یک شب بیشتر نمونده
اگه اینبار جا بمونم دیگه هیچی ندارم
کارم خیلی سخت میشه

داشتم فکر می کردم خدا سه بار بهم مهلت داده که هر چی میخوام ازش بخوام
و الان فقط همین یه بار مونده..
اما هر چی فکر می کنم می بینم فقط همین که من بخوام همه چیز رو تموم نمی کنه
اگه فقط به خواستن بود که من همیشه می خواستم و می خوام

 تو کرم و بخشندگی خدا هم که هیچ شکی نیست
خدایی که دارم از همه نظر نامتناهیه..

پس چرا دلم آروم نمیشه
یعنی به همین سادگی! فقط باید بخوام همین!
بدون اینکه هیچ کاری انجام بدم..!
حتما من هم باید کاری بکنم در مقابل این همه لطف خدا

در مقابل این همه بخشندگی و نعمت
در مقابل تمام خواسته هایی که ازش دارم..

وقتی که بین خودم و خدام رو خلوت کردم فهمیدم
بهترین کاری که می تونم بکنم اینه که
گناه نکنم..
هیچ وقت..
تحت هر شرایطی..

اول حرفم بگم حرفایی که الان می زنم دلیل بر این نیست که من خیلی آدم خوبی هستم و دارم از بدی دیگران می گم نه
این فقط درده که دیگه نمی تونم نگهش دارم...

خیلی سعی کردم جلوی خودم رو بگیرم که اینجا حرفی نزنم، اما نمی تونم..
از اونجایی که از اون حرفایی نیست که فقط باید بین خودم و خودم بمونه میگم

خیلی احساس بدی دارم، خواستم اول بگم خیلی بدم میاد اما کمی لطیف تر باید بگم شاید اینجوری درست تر باشه
اصلا تحمل آدمایی که سوء استفاده می کنند رو ندارم
اصلا
چه مرد چه زن، چه دختر چه پسر

از سادگی آدما.. از اعتماد آدما از صداقت آدما و چه بسا از نقطه ضعف آدمها!!
اگر کسی در اطرافم باشه و بفهمم اینجوریه نمی تونم تحملش کنم (سعی کردم خیلی مودبانه بگم)

ای خدا چقد سخته نخوای به بعضی چیزا فکر کنی در حالی که می بینی..
ببخشید که برای اولین بار روی حرفم اینقدر تلخه ! بالاخره اینجا جای قصه ها و غصه های دله ...

مردان و زنانی که از دنیا فقط و فقط دنیاش رو فهمیدن! و فراتر از دنیا و لذتهاش به چیزی نمی تونن فکر کنن
تحمل اونها رو هم ندارم!

ای خدا باز هم دارم همه حرفام رو می خورم تا جاهایی اش که میشه گفت رو بگم
چرا باید اینقدر درد بکشم بخاطر اینکه یه عده هستن که دوست دارن هر کاری که می خوان بکنن
و چرا باید بسوزم برای بعضی هایی که ...

هی به خودم به جهنم! وقتی خودش می دونه و خودش رو معرض سوء استفاده دیگران قرار میده، از دست من چه کاری بر میاد
حتما باید به خودم بگم به من چه که یه خانم یا یه آقا برای اینکه نشون بده همیشه موفقه چیکار می کنه!
بیخیال
که چی؟ بگم از این اخلاق ها روانم به هم میریزه و تحملش رو ندارم؟ اون وقت تنها جوابی که از این خانم ها و آقایان می شنوم اینه که :
ما هم ...
کاش فقط همین بود...

می دونم این حرفا برای خیلیا خنده داره
و خنده دار تر اینکه دارم خودم رو اذیت می کنم البته دست خودم نیست..
یاد حرف اون جوونی افتادم که اومده بود پیشم و می گفت:
می خوام ازدواج کنم اما نمی تونم اعتماد کنم!

بازم حرفام موند اشکالی نداره خدا می دونه باید برم یه جایی خودم رو آروم کنم
فقط می دونم اول خودم باید سعی کنم آدم درستی باشم (که می دونم نیستم)
بحث امر به معروف و نهی از منکر سر جاش
دلم رو چیکار کنم .. ای خدا

بعد از 7 سال شکست!
امشب خیلی اتفاقی و عجیب یاد یکی از دوستام افتادم..مثل همیشه نبود
مثل یک تلنگر!

رفته بودم بالای صندلی، همون صندلی قرمزی که 7 سال پیش خریدم
که یک دفعه پایش شکست اما عجیب بود که نخوردم زمین و خداروشکر مشکلی پیش نیومد
شاید بگی که چی حالا یه صندلی بوده دیگه
درسته خودش چیزی نبود اما خاطره هایی که این صندلی برام تداعی می کرد..

وقتی می خواستم بخرم خیلی برام مهم بود که عین صندلی اون باشه
مرتضی رو میگم
یکی از بهترین همراهام تو زندگی هر چند برای یکی دو سال اما یه عمر بود
آخه مرتضی هم یه صندلی داشت عین همین صندلی که امشب شکست
رنگش هم مثل همین قرمز بود
خیلی صندلی راحتی بود

یه ماه رمضون بود که رفته بود تبلیغ اون هم اولین تبلیغش
که دیگه برنگشت..
چه حالی داشتم و چه حالی داشتند تمام کسایی که می شناختنش..
امسال محرم رفتم همون جایی که از کوه افتاده بود ..

بخاطر اینکه همیشه بیادش باشم یه صندلی عین صندلی مرتضی گرفته بودم
امشب وقتی شکست انگار دل منم شکست
نشستم به صندلی نگاه کردن..
نه به صندلی که انگار داشتم به مرتضی نگاه می کردم وقتایی که روی صندلیش می نشست
کتاب دیوان مولانا رو باز می کرد و برام شعر می خوند

با خودم گفتم درسته که هر چیزی یه عمری داره
اما نکنه معنای این شکستن این باشه که دیگه مرتضی هم تو دلم ...
نه!!
مرتضی ؛ امشب برات دعا می کنم که بدونی هنوزم بیادتم
مخصوصا وقتایی که  میرم حرم حضرت معصومه (س) ...

اینو هم بدون خیلی دلم برات تنگ شده..

دلم دارد نجوا می کند
نه الان، که خیلی وقت است..
می خواهد شعر بگوید
میدانم اگر صدایش به گوش عالم برسد، همه عالم محزون می شوند..

کمی با دلم خلوت می کنم
به من نگاه می کند
با چشمانش غم عالم را نشانم می دهد
و من به او لبخند می زنم
و چشمانم را به نشانه تایید آرام بر هم می زنم
دلم هم با من لبخند می زند

اون الان می تواند داد بزند و من هم اجازه می دهم صدایش را همه بشنوند
خدا هست..
خلیفه خدا هم هست..
آنها می بینند..

اینک همه می بینند که من به همراه دلم می خندیم

اما شعرهایی که دلم برایم گفت..
کمر کوه را می شکند..
حالا من هم باید داد بزنم
خدا هست..
خلیفه خدا هست..
آنها می بینند..